YAŞARKEN DEĞİL YAZARKEN

Düşünce acımıyor hiç bir yanım aslında,

Yazarken anlıyorum derinmiş yara.

Bugün tam bir şeyler yazmalık hava, 

Diyerek başlıyorum her mısraya.

Nasıl oluyor bilmiyorum ama 

İçimde bir ses yaz diyor bana.

Hissediyorum bir şeyler farklı gidiyor o anda

Başlıyorum yeni bir maceraya.

Her şiir böyle oluyor en başta,

Bir de bakmışım bitivermiş bir kıta.

Gündüz de yazıyorum ama geceleri bilhassa,

Vakti geldi mi duramam asla.

Hele bir de yağmur yağıyorsa 

İmkanı yok başka bir iş yapamam o anda.

Hani kızarsın yaramaz bir çocuğa da, 

Ne desen söz dinlemez ya.

Ayni şey işte bu duyguyla,

Vakit gelince ferman dinlemez asla.

Sevince değil sevdiğimi yazınca 

Fark ediyorum da büyükmüş sevda.

Düşünce acımıyor hiç bir yanım aslında 

Yazarken anlıyorum derinmiş yara.

Ağlamak yakışmıyor diye ağlamam ama 

Bazen gözyaşı misali her mısra.

Duyguların tadı yokmuş yazmayınca 

Dibine kadar yaşıyorum yazınca.

Ha bir de nasıl bitiyor bilmiyorum macera, 

Sanki mürekkep bitiyor anında.

Kağıtta boş yer olsa da, 

Yazamıyorum fazladan bir tek bir mısra.

Derin uykudan uyanıyor gibi oluyorum o anda.

Yazdıklarım da sanki tatlı bir rüya.

Ne biraz eksik ne de biraz fazla, 

Bu şiir de tam bu kadar mesela.